Geur

Luther verwekte een storm in Duitsland – maar Francis Drake herstelde de rust door ons de aardappel te brengen. Heinrich Heine

Zoals in het voorbijgaan woorden kunnen worden opgevangen of melodieën, die in de korte tijdspanne dat ze passeren een hele wereld openen, een wereld waar je tot op dat moment nog helemaal niet aan had gedacht, kan dat ook met geuren – zeker met geuren, misschien wel, dit keer in elk geval zeker.

De man die langsliep – ik kan me zijn gezicht geeneens meer herinneren, of hoe hij liep of wat hij deed, maar wel waarnaar hij rook: naar friet rook hij, met gesneden uitjes en mayonaise en curry-ketchup. Het koste geen moeite en zeker geen tijd om de geur te analyseren. Ik wist meteen: friet, uitjes, mayo en curry.

En toen was hij alweer weg.

Maar de geur, die bleef. De herinnering aan die geur, tenminste. De herinnering die zo levensecht was, dat ik er beelden bij kreeg. En trek. Door die beelden.

Dan belde Lief. Wat we gingen eten.

Standaard