Er kwamen kabels uit de grond. Ik had Poolse mannen – ik ging er tenminste van uit dat ze daar vandaan kwamen – de laatste dagen sleuven zien graven om diezelfde oranje draden onder de aarde te leggen tot er nog maar een klein eindje uitstak. Het waren er wel veel, van die korte eindjes, dus het viel in zekere zin wel op, wanneer je door de straat ging.

Een man had het ook gezien. Hij kwam achter me aan, toen ik de buurtsuper uitliep. Ik had niet zo’n zin in zijn gezelschap, want hij was best vervelend wanneer hij gedronken had.

Nu leek hij nuchter.

Hij wees naar zo’n oranje eindje.

“Heb ik gelegd,” zei hij. Ik wist dat het niet waar was.

“Zo,” zei ik, terwijl ik doorliep, “dat is knap.”

Hij wandelde mee.

“Is voor internet,” wist hij. “Heel speciaal.” Hij keek naar de kleur.

“Voor koningin,” zei hij.