Hang ’m d’r maar in

Als dit koffie is, breng me dan alstublieft thee, maar als dit thee is, breng mij dan alstublieft koffie. Abraham Lincoln

Als dit koffie is, breng me dan alstublieft thee, maar als dit thee is, breng mij dan alstublieft koffie. Abraham Lincoln

Eigenlijk was dit te makkelijk.

Toen er verhaald werd over een lesbienne die op bezoek kwam en er water voor de thee werd opgezet en dat er een scheurtje in het servies bleek waardoor de gastheer luid zijn beklag deed over die lelijke lekkende theepot en zich toen ineens realiseerde wie er bij hem te gast was en met rood hoofd en stotterende uitvluchten de situatie helemaal uit de hand liet lopen, jubelde ik van binnen. Mijn stukje, dacht ik.

Maar dat zou eigenlijk veuls te makkelijk zijn.

[Zullen we dan maar zeggen dat ik het ook weer zonde vind om helemaal niks met dat verhaal te doen? En, heej, mag ik het ook es makkelijk hebben?]

Standaard

8 gedachten over “Hang ’m d’r maar in

  1. Ik ken iemand die zich rot schrok toen hij zich realiseerde dat ik er ook bij was, toen hij over flikkerlichtjes begon:-)

    {Mowl: hoezo? Ben jij…? Nee…!}

  2. Jammer dat het een gekuiste versie van mijn verhaal is. De waarheid was nog grappiger. Ik had het over die lekkende kutpotten (mijn vrouw heeft een verzameling van die theecontainers) ! En die lesbiennes waren mijn eigen zus en haar vriendin die net uit de kast waren gekomen. Dat lag toen nog een beetje gevoelig, maar ze ging er uitstekend mee om en meer dan een licht rode kleur heb ik er niet van gekregen. Het blijft een leuk verhaal en zal mijn zus attent maken op je leuke site.
    Michel

    {Mowl: ’k had ’t ook niet helemaal goed verstaan. Maar dat mag de pret niet drukken. Heb je trouwens zondag de marathon van Rotterdam nog uitgelopen?}

Laat een reactie achter bij TeunReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.