|
Een puisterige camerajongen en een dito verslaggevertje komen gelijk met ons het stadhuis in waar HGO een — gratis, vandaar onze komst — promenadeconcert geeft. De aanwezigheid van het mediakoppel roept mijn nieuwsgierigheid op.
“Zijn jullie van een schoolomroep of zo?” vraag ik onwetend. Het verslaggevertje, met de microfoon vast in beide handen geklemd, kijkt me verontwaardigd aan.
“Tuurlijk niet.” zegt hij. “Wij zijn van SBS.” laat hij er op volgen. “Hart van Nederland.”
Er klinkt zowaar enige trots in z’n stem.
“Gunst.” laat ik me ontvallen. “Is er ergens een kanariepietje in verwarde toestand weggevlogen, dan?”
Het verslaggevertje verstrakt en bloost. Dan draait hij zich om en snelt het stadhuis in, met de camerajongen in zijn kielzog.
[Ineens ben ik me bewust van het ordinaire treitergehalte van mijn opmerking. Meteen bedenk ik er een hele trits achteraan. Glimlachend maak ik mijn entree.]
Het was inderdaad niet echt aardig van je.
Maar vast wel schokkend voor SBS…hebben ze er geen item van gemaakt?
{Mowl: hoe moet ik dat weten?}
Kijk, ik ben gék op valse nichten.
En dan het liefst zó vals. Prachtig.
{Mowl: vals? Moi?}
Piet Paulusma nog gezien?
{Mowl: ik meen dat ie morgen komt.}
Volgens mij logen ze. SBS bij een klassiek concert? Dat kan niet.
{Mowl: misschien werd er in de kelder wel gedart.}
Hm. En hoe ben jij met radio1-verslaggevers?
{Mowl: volgens mij bestaan die niet. Ik ben d’r nog nooit één in het echt tegengekomen.}
oeps!!!
{Mowl: zo.}