Het leven is een snack tussen twee maaltijden door. Henry Rollins

De kok van de dag schreef de bestelling op ’n notitieblokje. Dat scheurde die af en gaf ’t aan de gast.

“Alsjeblieft.” zeidie. “Je kunt ’t bij de kassa afrekenen. Ik kom ’t zo wel brengen.” Dan wendde die zich weer terug tot mij.

“De frikandellen smaakten toen geeneens naar frikandellen.” ging ie verder van waar ie gebleven was. “’t Waren gewoon gehaktstaven. Biologisch, dat wel, maar ’n frikandel hoort naar ’n frikandel te smaken. En weet je wat ’t ergste was? Dat elke doos weer anders proefde.” Hij schudde z’n hoofd over zoveel droefenis.

“Maar we hebben nu, na lang zoeken en proeven, eindelijk ’n leverancier gevonden die wel goeie kwaliteit kan leveren. En ook biologisch.” Hij sneed ’n broodje doormidden en legde d’r ’n gehaktbal op.

“Alsjeblieft.” zeidie, met ’n brede glimlach. “Eet smakelijk.”