Wat zo erg is met God: je weet nooit of het niet een streek van de duivel is. Jean Anouilh
“Kun jij je mond houden?” vroeg collega één. Alleen al de gedachte dat ik een geheim te horen krijg laat me alles beloven. “Tuurlijk.” zei ik gretig. Collega één vertelde toen waarom hij, met twee andere collega’s eerder die dag zo vroeg aanwezig waren op kantoor.
“Maar niet verder vertellen, hè!” bezwoer hij me nogmaals. Ik beloofde hem plechtig dat zijn geheim bij mij veilig zou zijn. Tevreden liep hij terug naar zijn bureau.
“Kun jij je mond houden?” vroeg collega twee de andere dag. Ik doorzag wat er ging gebeuren en was zeker zo gretig als de keer ervoor. Daarop vertelde ook collega twee het geheim van hun vroege aanwezigheid op kantoor, eerder die week.
“Maar geen woord hierover, hè.” Ik schudde verontwaardigd mijn hoofd.
“Geen woord.” verzekerde ik. Met een samenzweerderige knipoog verwijderde collega twee zich.
Nu is het wachten op nummer drie.
[Af en toe zie ik deze collega langskomen. Ze kijkt naar me, maar aarzelt. Door mijn vriendelijkste gezicht op te zetten, probeer ik haar naar me te lokken. Tevergeefs, tot dusver. Maar ik kan wachten.]
Vergis ik me als ik uit het verhaal opmaak, dat de enige collega die tot hiertoe nog niks vertelde, een vrouw is?
{Mowl: goed geëlimineerd, Watson!}
Het valt me wel tegen dat je ons onvoldoende vertrouwt om het geheim hier uit de doeken te doen. Ik vertel echt niets verder hoor.
{Mowl: o, ik vertrouw jou wel. Maar die anderen, hè.}
Je mag het niet vertellen. Maar mag je het wel opschrijven?
Bijvoorbeeld op een weblog?
{Mowl: ik mag hier alles.}
Als je het niet wilt publiceren, kun je het dan sms’sen?
{Mowl: tuurlijk kan ik dat. Maar ik doe het niet.}
ook ik ben van de nieuwsgierige….. maar ja, een geheim is inderdaad een geheim. En toch blijf ik erg erg benieuwd. Kun je nagaan, ik ken al die collega´s niet eens haha
{Mowl: nieuwsgierigheid is een deugd.}
Je kunt je geheim ook hier kwijt: http://webapp.uvt.nl/fsw/spitsjohn.QQ.frmIndex104
Veiliger kun je het niet opbergen.
{Mowl: ik hoef het niet op te bergen. Ik wil het niet kwijt.}
Ik kan ook heel goed geheimen bewaren. Dus je kunt het mij ook met een gerust hart zeggen hoor…. Ik zwijg. Echt. Dus..? Wat was het?
{Mowl: nee, het spijt me. Een geheim blijft veilig bij mij. (Wat wil je ervoor betalen?)}