Historisch

foto: NASA

gaza

Het welzijn der mensheid, haar vrede en veiligheid zijn onbereikbaar, tenzij haar eenheid blijvend tot stand is gebracht.
Bahá’u’lláh. (1817-1892)

Ondertussen vindt elders in de wereld een keerpunt plaats.

Zestig jaar na het definitieve einde van de Tweede Wereldoorlog en op de dag van de erkenning door Nederland van de Indonesische Proklamasi is Israël begonnen met de terugtrekking uit de Gaza-strook. 1700 gezinnen zullen huis en haard moeten opgeven in ruil voor – tja, wat? Vrede?

Iemand die de hele operatie van dichtbij meemaakt is Bert de Bruin. Na zijn emigratie in 1995 noemt deze Nederlands-Israëlische geschiedkundige zich Yonathan Dror Bar-On. Hij schrijft artikelen voor diverse kranten, werkt aan zijn doctoraal-scriptie en publiceert en passant vanaf januari 2003 ook nog es zijn weblog. Ik ben een regelmatige en trouwe lezer van zijn analyses en observaties over de conflicten in het Midden-Oosten en het dagelijkse leven in de buurt van Tel Aviv.

Gisteren schreef hij:

It does not happen very often that you are aware that you are watching history being made. At midnight, as my wife was sleeping beside me, I watched as the entrance to the Gaza Strip at the Kissufim junction was closed. This morning I also saw on television the first confrontations between settlers and the officers who came to tell them that they have 48 hours to leave their homes. It is all a bit unreal: right after watching the news I had breakfast and watched a videotaped rerun of Spin City. Then I turned on the news again and saw tires being burnt at Neve Dekalim.

Ik heb Bert – die overigens ook in het Nederlands schrijft – gevraagd wanneer ik weer onbekommerd Israël kan bezoeken. Een duidelijk antwoord kon hij – uiteraard – niet geven. Erg hoopvol klonk hij niet. Of meende ik dat maar tussen de regels door te lezen?

[Wordt hier niet fout door fout vervangen? Of zal de ontruiming uiteindelijk een grote stap in een vreedzaam samenleven blijken te zijn? Ik weet het niet. Ik volg het van een afstand.]

Standaard

3 gedachten over “Historisch

  1. Ik sluit mij aan bij Linette en Peer. Ik ben de weg een beetje kwijt in het hele conflict en weet ook niet zo snel welke kant het op zou moeten gaan.

    En eerlijk gezegd ben ik bang dat er wellicht nooit een acceptabele oplossing zal komen voor de problemen in die regio. Ik volg het op veilige afstand en probeer er zo objectief mogelijk over te oordelen.

    {Mowl: ondanks alles blijf ik hopen.}

  2. Mijn visie is nog steeds dat fanatisme in iedere vorm verkeerd is. Of dat nou over een geloof gaat of over iets anders. Of het nou fanatieke joden zijn of fanatieke moslims. Als fanatici tegenover elkaar staan, komt het nooit goed. Bijvoorbeeld omdat ze niet bereid zijn om water bij de wijn te doen om een conflict op te lossen. Daarom vind ik het goed dat Israël nu een stap zet, ook al lost dat misschien niets op. Zonder dit soort stappen komen ze sowieso nergens.

    {Mowl: daar heb je gelijk in.}

  3. linette schreef:

    Ik vind het een mega moeilijke kwestie, ik ben de draad van wie ‘gelijk’ heeft en wie niet allang kwijt, wat mij wel angst inboezemt is ook hier weer een genadeloos fanatisme (van beiden kanten). Het is momenteel een tijd waar het bijna overal pruttelt, dit, aanslagen her en der en nu misschien Iran als nieuw grootheidswaanzinplan van Bush (en als dat gaat gebeuren, dan geef ik het op!) Waar houdt het op en belangrijker wanneer!

    {Mowl: het gaat allang niet meer over ‘gelijk’ of ‘schuld’, dat is zeker. Maar angstig maakt het me ook.}

Laat een reactie achter bij linetteReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.