 |
|
De Griek blies net ’n grote zeepbel toen d’r ’n kat voorbijliep.
“Kijk es, Rosa.” zei de Griek tegen ’t meisje, “Kijk es wat ’n mooie zeepbel.” Maar ’t meisje zag ’t niet.
“Poesje.” wees ze ’t dier na. De Griek dompelde ’t blaastuitje weer in de houder.
“Jaja.” zeidie terwijl ie weer ’n grote bel blies. “Maar kijk hier es naar.” De kat was inmiddels om de hoek ’t zicht uitgelopen. Rosa keek de Griek aan, terwijl heur armpje onveranderd bleef wijzen.
“Poesje.” herhaalde ze. De Griek draaide de bellenblaas dicht en zette die, iets te hard, terug op tafel.
“Zeg maar bye tegen je bellen.” mompelde ie.
[Rosa hoorde ’t niet, maar keek naar de hoek waarachter de kat verdween. “Poesje.” wees ze.]
Veel politici blazen eveneens constant zeepbellen op en daar reageert tegenwoordig ook bijna niemand meer op.
Tenzij het om Wilders gaat natuurlijk.
{Mowl: mensen vreten warme lucht.}
Kinderen heerlijk onvoorspelbaar
{Mowl: ja, heerlijk.}
Die griek lijkt zelf wel een kat. Eerst flink blazen en vervolgens met de staart tussen de benen de aftocht inzetten.
{Mowl: hij zette alleen maar de bellenblaas op tafel, hoor.}
Ja, maar hij gaf het wel op.
{Mowl: van ’n poes verlies je altoos.}
Is dat nou een Griekse tragedie?
{Mowl: nee, dan had d’r ’n geit in gezeten in plaats van ’n kat.}