Hoor en wederhoor

Je ziet je gedachte pas duidelijk als ze in de wereld van een ander weerspiegeld wordt. Louisa May Alcott

Je ziet je gedachte pas duidelijk als ze in de wereld van een ander weerspiegeld wordt. Louisa May Alcott

Het meisje droeg een grote zonnebril op haar neus en een telefoon aan haar oor.

“Ik ga hun die verslagen niet geven.” zei ze hardop. Ze klonk verontwaardigd. “Hun hoeven die verslagen toch niet te hebben? Ik geef de verslagen wel aan de rechter. Dan kan die ze lezen. Daar hebben hun niks mee te maken, toch?” Ze luisterde even. Haar ogen fronsten daarbij en haar mond bleef startklaar geopend.

“Ja maar.” lanceerde ze. “Als hun die verslagen hebben, weten hun ook wat er is gezegd.” Weer was ze stil.

“Hoezo moet dat?” riep ze. “Ik heb die gesprekken gehad, niet hun! Dat zijn dus mijn verslagen.” De stilte die nu volgde duurde wat langer.

“Ik ga wel op zoek naar een vrouwelijke advocaat.” zei ze.

[Ze haalde de telefoon van haar oor en keek naar buiten. “Kom nou.” zei ze.]

Standaard

4 gedachten over “Hoor en wederhoor

Laat een reactie achter bij PossumReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.