 |
|
Klepperdeklep ging de brievenbus. Ik liep naar de voordeur en haalde een kleine kaart van de mat.
Het was een uitnodiging om met yoga te beginnen. Op een exclusieve plek in een sfeervol herenhuis, twee straten verderop. Een matje om op te liggen en een kopje koffie of thee na afloop van elke sessie waren bij de prijs inbegrepen.
Al lezende liep ik terug de woonkamer in. Door het raam zag ik de jonge vrouw die de aanbieding bij ons naar binnen had geschoven. Ze stond, met een hele stapel velletjes, voor de entree van onze buren. Na een korte overweging besloot ze vruchteloos door te lopen.
Onze buren kregen geen invitatie. Blijkbaar behoren ze niet tot de beoogde clientèle.
[Toen het verwarrende besef indaalde dat we zojuist waren toegetreden tot een selecte groep legde ik het strooibiljet bij het oud papier. Dan maar geen yoga.]
Het had toch niet met leeftijd te maken, hoop ik.
{Mowl: wordt hier iemand binnenkort dertig?}
Jullie zagen het behoren tot een selecte groep niet als een pre? Of was deze groep net iets te select?
{Mowl: we kiezen liever zelf.}
Als je eenmaal weet dat je de uitverkorenen behoort, heb je geen yoga meer nodig.
{Mowl: da’s ook weer waar.}