Ongepast

muur

Wie de zuiverheid van de droom niet wil bezoedelen met de kleine leugens van het bestaan, loopt dood tegen de kille muur van het absolute. Bergman (1921)

De verkoper van de straatkrant, die me altijd voor een dubbeltje oplichtte, stond bij de buurtsuper en verkocht de straatkrant. Opmerkelijk, want er bestaat in Arnhem geen straatkrant meer.

Om de ontstane leemte te vullen had de man op de een of andere manier de hand weten te leggen op de Brabantse tegenhanger.

Het belangrijkste verschil was de prijs: één vijftig! Veertig cent goedkoper dan de verscheiden periodiek. Ik betaalde met een twee-euromunt. Vriendelijk glimlachend kreeg ik de straatkrant aangereikt.

En dat was het.

[De straatkrantverkoper bleef glimlachen. Zou ik ook hebben gedaan.]

Standaard

2 gedachten over “Ongepast

  1. peer schreef:

    Je weet dat je bij een straatkrantverkoper altijd gepast moet betalen. Was het blaadje ook veertig cent minder interessant?

    {Mowl: ja, maar dat maakt niet uit. Hij eindigde toch bij het oud papier.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.