In de gloria

Een confidentie is een aanranding in zoete bewoordingen. Eduard Acda

Een confidentie is een aanranding in zoete bewoordingen. Eduard Acda

De Grote Schrijver verwaardigde zich mij op te zoeken. Ik moest wel voor voldoende eten en drinken zorgen, maar dat spreekt vanzelf.

“Ik word oud.” waarschuwde hij. “Mijn botten zijn stram en ik ga steeds krommer lopen. Straks kan ik enkel nog strompelen. Proost.”

Hij zei het met de zelfspot die de man zo kenmerkte en waardoor hij zo geliefd was onder alle lagen van de bevolking.

“Ik ben in de loop der jaren noodgedwongen steeds kleiner gaan huizen.” vervolgde hij. “Niet om redenen van financiële aard,” woof hij de overweging weg, “ik ben immers stinkend rijk vanwege mijn eclatant succes. Nee, het is mijn lichaam dat niet langer opgewassen is tegen mijn grootsheid.” Hij zuchtte. “Voorzeker eindig ik nog in een kruipruimte.” Hij bekeek mij nauwlettend.

[“Doe mij nog maar zo’n hapje.” vervolgde hij. “En mijn glas mag ook bijgevuld.”]

Standaard

4 gedachten over “In de gloria

Laat een reactie achter bij peerReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.