In liefde bloeiende

lenteIk was Z.E.R.T. — Zonder Enige Reden Teneergeslagen.

De zon schijnt, een nieuw jaar breekt aan, de vogels fluiten: en ik kon wel janken. Sterker nog, als ik wakker werd had ik het gevoel alsof ik mezelf in slaap had gehuild. Eén verkeerde opmerking van een omstander zou voldoende zijn om de waterkering te doen breken.

-„Da’s heel normaal.â€? zei Brrrr toen ik het hem vertelde. Hij bladerde door een woonmagazine. „Voor mensen van jouw leeftijd.â€? voegde hij er aan toe.

Dat had ik niet zien aankomen. Ik hoorde de alarmbellen afgaan. Brrrr sloeg een pagina om.

-„Zeker wanneer de blaadjes weer gaan groeien.� maakte hij het af. Hij had niet opgekeken.

[Terwijl ik gevloerd was raakte ik er van doordrongen dat het mijn eigen schuld was. Goed, hij krijgt z’n cadeau!]

Standaard

6 gedachten over “In liefde bloeiende

  1. linette schreef:

    Popje, je bent zo oud als je je voelt en nu de steunkous in de wilgen hangt, zou ik me maar niet zo druk maken en off days komen in elk levensjaar voor! Goed, 1-0 voor Brrrr, maar misschien stel je je wat kwetsbaar op omtrent dit onderwerp en was het een open doel…. Hopelijk vandaag met een beter been (letterlijk en figuurlijk) uit bed!

    {Mowl: elke dag is weer een verrassing.}

  2. Nou, je hoeft toch niet altijd even vrolijk en opgewekt te zijn. Een treurbui kan ook best wel lekker zijn hoor.

    {Mowl: zonder dalen geen toppen.}

  3. Jeand'A schreef:

    Sterke opmerking van Brrrr,
    ik meende gisteren ook al zoiets bij je te bespeuren maar dacht dat het kwam door de gemiste saucijsjes (van Godschalk; de lekkerste ter wereld)
    maar ja……..

    {Mowl: niet voor niets Hofleverancier!}

  4. Haha…en ik dacht nog wel dat je helemaal zou opfleuren door het zonnige weer. Voel je je inmiddels beter na het toezeggen van het cadeau?

    {Mowl: ach ja.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.