Incompatibilité

tegels

Reageren op het humeur is geen kwestie van het verstand gebruiken; dat kan er niets aan veranderen. Je moet van houding veranderen en de juiste beweging nemen. Alain (1868-1951)

Het meisje leek op Jody Foster in Taxi Driver.

Ze moest heel uitbundig lachen om de grollen van haar oudere vriend die deed alsof hij blind was en met een denkbeeldige blindenstok over de geleidetegels op het perron wandelde.

“Levensgevaarlijk!” riep hij semi-geschrokken terwijl hij zogenaamd struikelde en speelde dat hij bijna van de kant af viel. Het meisje gierde het uit.

Even later, in de trein – we moesten dezelfde kant op, blijkbaar – zei de man iets grappigs tegen de conducteur. Het meisje bescheurde het.

Opeens had de man er genoeg van. Boos stond hij op.

“Hou toch es op met dat stomme geblaat!” slingerde hij naar het meisje. En hij baande naar een andere bank. Demonstratief ging hij met de rug naar het meisje zitten.

Het meisje was geschrokken. Het gelach verstomd. Ze tuurde een beetje hulpeloos door het raam, naar buiten.

De rest van de reis bleef het heerlijk rustig.

[Op de eindbestemming aangekomen verliet de man zwijgend de trein. Het meisje volgde stilletjes, op afstand, als voortgetrokken door een onzichtbare lijn. Een band, zo dun als vissnoer.]

Standaard

3 gedachten over “Incompatibilité

Laat een reactie achter bij Jeand'AReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.