Als de kat van huis is, zitten er minder haren op de bank. Robert Orben

Ik moest een kaartje, dus liep ik naar de automaat. Er was een trein uitgevallen – Syntus is heel betrouwbaar wat zoiets betreft – dus ik had alle tijd. Ik liet de man voor me dan ook rustig zijn reis regelen. Op dat moment merkte hij me op. Hij stapte opzij.

“O nee.” weerde ik af. “Ga gerust uw gang.” De man woof tegen.

“Ik oefen alleen maar.” zei hij. “Dit is mijn eerste keer.”

“In dat geval.” zei ik en stapte naar voren. Ik toetste mijn bestemming in. Daarna stopte ik mijn betaalkaart in de gleuf.

Ongeldige pas, las ik. Het apparaat duwde hem naar buiten. Ik voelde de man in mijn buurt en wist dat hij dit had gezien.

“Ik had hem er verkeerd om in gedaan.” verklaarde ik tegen de man.

“Van mij hoort niemand iets.” zei de man.

[Ik grinnikte wat. Ik wist ook niks beters te doen.]