|
Brrrr was in z’n nopjes.
“Ik heb met m’n moeder hele mooie schoenen gekocht.” zeidie. “En die krijg ik voor m’n verjaardag.” Ik was verbaasd.
“Maar dat paar dat je laatst had gekocht?” — Brrrr keek me vriendelijk afwachtend aan, alsof ie wist wat d’r ging komen — “Die zou je toch ook al van je ouders krijgen?”
“Nee,” was z’n reactie, “Die krijg ik van jou.”
“Van mij?” Voor mij was dat nieuws. “Sinds wanneer?” Brrrr ontblootte z’n tanden.
“Sinds ik met m’n moeder deze heb gekocht.”
[“Volgens mij is dit cadeau zo’n beetje voor je vijfenzestigste verjaardag.” rekende ik snel uit. “Je zegt toch altijd dat ik aan m’n toekomst moet denken?” riposteerde Brrrr.]
Het verrassingslement is er wel een beetje vanaf op de verjaardag van Brrrr.
{Mowl: nee hoor. Hij weet altijd nog wat laatstemomentcadeaus voor ‘m zelf te kopen waar ik niks van weet.}
Slim bekeken van Brrrr
{Mowl: hij is geen klein dommerikje.}
Coole kleur!
Lijkt me veel werk om te poetsen en ze opnieuw zo glanzend te krijgen.
{Mowl: geen idee.}
Ieder z’n smaak, zullen we maar zeggen… (lelijke stappers joh!) ;))
{Mowl: meen je dat nou?}
Stoer hoor: foto’s op Arnhem Direct. En nog gesponsord ook…
{Mowl: eigenlijk meer dan foto’s — mensen.}
I would call this
a Charlie-Chaplin-shoe.
{Mowl: je hebt nu Brrrr gekwetst.}
The truth is not always flattering.
{Mowl: wat heb je nou aan de waarheid?}
De geest van Imelda waart rond in Mowl
(ook al schijnt ze geeneens dood te zijn, Imelda…)
{Mowl: Imelda kan niet stuk.}