|
“Ik sta in de kringloopwinkel,” zei Brrrr, “Bij een ouwe bok.”
“Een ouwe bok?”
“Ja, je weet wel. Van gym op school, vroeger. Vier poten, leren zadel.”
“Een ouwe bok!”
“Ja precies, een echte ouwe bok. Wat zal ik doen?”
“Kostie?”
“Drie tientjes.”
“Kopen.”
[De ouwe bok is — letterlijk — een gigantisch aanwinst in het huis. Hoe hebben we ooit zonder kunnen leven? Dat we nu groter moeten gaan wonen hebben we d’r graag voor over.]
hier ook hoor Peer…
{Mowl: en nummer drie.}
(nog een fan hier Peer!)
{Mowl: en dat is twee.}
Paar dagen geen computer tot beschikking gehad, begon al afkick verschijnselen te krijgen, t is net een soap je moet elke dag even kijken en lezen…
p.s. is die bok nou alleen een sierpaardje of toch ook nog functioneel…
{Mowl: de bok doet wat een bok moet doen – staan.}
Wat doe je nu met zo’n ding in huis? En zeg niet … ervover springen … want dat geloof ik nou net niet. 🙂
{Mowl: moet je er iets mee doen dan?}
Wie zou ’m kunnen weerstaan, de oude bok?
{Mowl: Brrrr niet, in elk geval.}
nou, ik vind de stukjes vaak geniaal!
{Mowl: kijk peer, dat is er dus één. (Dankjewel lidwine. Mail je me nog even je bankrekeningnummer?)}
Als tafel?
(Overigens: wie zijn toch die mensen die al jouw stukjes geniaal, *****, vinden?)
{Mowl: gewoon, fans.}
Een spoedige uitbreiding van de Kama Sutra door Mowl gok ik zo?
{Mowl: daar heb ik nog niet eens aan gedacht. In elk geval niet uitgesproken. Dat wil zeggen: niet in het openbaar. Niet hier, tenminste.}