 |
|
Onder de douche ben ik een heel ander mens.
Naakt, vanzelf, en daarom misschien het dichtst bij m’n eigenste ik.
Zie, als je het aandurft, mij daar zo staan, onder de warme stralen, genietend van de langdurige repeterende reiniging.
Ik negeer talloze liters heet water nutteloos verspild door het gootje afgevoerd. Het had zekers weten een veul betere bestemming kunnen hebben – maar nu even niet.
Ik koop straks nog wel een spaarlamp. Of een biologische stronk van het een of het ander.
[Het is bekant gewetenloos hoe zonder wroeging ik elke dag weer veels te lang onder de douche sta. Ik voel me d’r bijna schuldig door. Bijna.]
Aan de ene kant zonde van het water, maar het is zo enorm lekker onder de douche of in bad…
{Mowl: zondig zalig.}
Daarom ga ik meestal in bad. Dan komen al die liters water bijna drie kwartier lang tot hun recht.
{Mowl: daar heb ik het geduld niet voor. Of het bad.}
Als je een eigen huis hebt, zou je altijd een regenput kunnen steken, waardoor je je dan minder schuldig moet voelen bij het nemen van een heerlijk lange douche.
Enne, het betaamt niet zeker als ik zeg dat ik me jou echt wel kan inbeelden hoe je daar naakt onder die douche staat.
{Mowl: maar mevrouw!}
Sorry hoor, ‘k ben ook maar een mens. 😉
{Mowl: het zij u vergeven.}
Nieuwe bril?
{Mowl: nee, dit is de douche.}