De beste manier om een chaos te veroorzaken, is alles te regelen. Karel Boullart

De machinist die zich gisteren via de boordomroep uitputte in welgemeende excuses omdat hij ons eerst op last van zijn superieuren had geboden de trein, die zeker een half uur vertraagd in Z was binnengekomen, te verlaten en ons, eenmaal op het perron gekomen, enkele momenten later op last van diezelfde chefs weer terug naar binnen toestond te gaan was een andere dan de machinist die me vandaag, toen ik na het fluitsignaal en het sluiten van de deuren van de trein kwam aangerend, via de bestuurderscabine toegang verschafte (“Kom maar, jongen”), waardoor ik alsnog op tijd mijn bestemming kon bereiken.

[Het ligt dus in elk geval niet per se aan het personeel van de treinen dat de dienstregeling niet spoort.]