Jozef Stalin (1880-1953)

Vandaag is het op de kop af 50 jaar geleden dat Jozef Stalin is overleden. Een feit, dat door de toenmalige Sovjet-bevolking voor schier onmogelijk werd gehouden.

Nu weten we, dat Stalin zich tenminste onsterfelijk heeft gemaakt door de miljoenen slachtoffers die uit zijn naam zijn omgebracht. Hoe zouden we vandaag denken over een ingrijpen, in die tijd, waardoor het Stalin-regime voortijdig tot een einde zou zijn gekomen? Zou de motivatie van de opstandelingen tegen hem er toe doen?

Je begrijpt welke vergelijking zich aan me opdringt. Op dit moment wordt de wereld gespleten over de rechtvaardiging van een ingrijpen tegen Saddam Hoessein. En laat één ding duidelijk zijn: áls er wordt ingegrepen is slachtoffer nummer één de Iraakse bevolking. In het uiterste geval vindt Saddam elders onderdak en kan van zijn gestolen miljoenen nog uitermate lang en gelukkig leven. En zeker is ook dat politie-agent Bush niet door nobele motieven wordt gedreven. Er zijn wel meer dictators in de wereld die het verdienen uit de weg te worden geruimd. Het verschil met Saddam is bekend: olie.

Aan de andere kant: de Iraakse bevolking is nu slachtoffer nummer één. Dagelijks sterven Saddams onderdanen omdat er geld wordt gestolen die voor gezondheidszorg bestemd zou moeten worden. En olie of geen olie, het zal een flink aantal slachtoffers schelen als Saddam uit de weg is geruimd.

Aan de andere kant: diezelfde belofte heeft het Westen aan Afghanistan gedaan. Het land is nu aan flarden en de toegezegde hulp blijft uit.

Het moet gezegd: in de tijd van de koude oorlog waren dit soort vraagstukken heel wat eenvoudiger te beantwoorden.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.