En het is weer zover. Kerstmis.

Zalig kerstmis, trouwens. Hopelijk hebben jullie fijne dagen. Wij zijn alvast begonnen.

Je zou denken dat we inmiddels ons lesje geleerd hadden — maar niks d’r van: dit jaar hebben we vier (4!) kerstdiners achter mekaar! We lijken wel niet goed snik!

Gisteren was de aftrap bij Mowl thuis. De familie van Brrrr kwam eten. Ik ga nou niet opsommen wat mijn eigenste kokkie nu weer op tafel heeft getoverd, maar geloof me: het was genoeg! We zijn vanmorgen tot elf uur liggen uitbuiken.

Niet dat we ons het schompes hebben gegeten — we kijken wel uit! Nee, pure luiigheid, meneer (mevrouw)!

Zo dadelijk vertrekken we naar mijn moeder voor het tweede familiekerstdiner. Morgen gaan we (weer) naar Zicht. En maandag zijn we uitgenodigd bij Astrid in de Ooijpolder.

[Volgend jaar gaan we — heus waar! — de deur niet meer uit. Maar nu eerst nog even doorbijten.]