Kevin!

Bij echte liefde is de kleinste afstand te groot en de grootste afstand overbrugbaar. Joke Nouwens

De peuter was achtergelaten door zijn ouders. Het is weer december, dacht ik.

Om eerlijk te zijn: als de man in de buurt mij er niet op had gewezen (“Neemt u mij niet kwalijk, maar is dit kind van iemand?” had hij me – bijna schoorvoetend – gevraagd) dan had ik het schuivende hummeltje geeneens opgemerkt. Nu herinnerde ik me het tamelijk uitgebreide gezin dat kort daarvoor op diezelfde plek had rondgelopen. Ze waren blijkbaar vertrokken zonder de dreumes.

Zoiets kan gebeuren, natuurlijk. Maar uitgerekend in de adventstijd leverde dat merkwaardige associaties op met inbrekers en zwervers en een verlaten huis.

Het duurde niet lang. De ouders kwamen al snel aangerend.

“Bij de auto kwamen we erachter,” verklaarde de vader – laconieker dan de moeder die met een hoogrode kleur op de wangen haar kind oppakte.

“Ik dacht dat zoiets alleen in kerstfilms gebeurde,” snikte ze zowat.

Net wat ik dacht, dacht ik.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.