 |
|
In het midden van de drukke winkelstraat stond een klein meisje het hele wereldleed bij mekaar te krijsen. Het publiek keek niet op of om.
“Wat sneu.” zei ik tegen Brrrr. “Ze is vast d’r ouders kwijt.” En ik ging voor het meisje op mijn hurken.
“Ben je mama kwijt?” vroeg ik. Snikkend knikte ze van ‘ja’. Ik keek om me heen.
“Weet je waar ze is?” vroeg ik nogal overbodig. Het meisje schudde haar hoofd.
Toen kwam een man uit een kledingzaak gelopen. Recht op me af.
“Laat haar maar.” zei hij. “Het is goed zo.” En hij maakte nog een paar stappen. Hij glimlachte onbeholpen.
“We hebben haar op straat gezet.” verklaarde hij. “Ze was binnen gewoon niet meer te houden.”
Hij haalde verontschuldigend zijn schouders op en wandelde de winkel weer terug in. Het meisje was even stil voor het verderging met blèren.
[Ik stond op en keek naar het kleine mormel. Ik was even vergeten hoe monsterlijk dit soort wezens kunnen zijn.]
Ik bedoel, doen ze dan ook de deur open om het lastige kind buiten te zetten?
{Mowl: hoezo? Bang voor tocht?}
Hoe doen ze dat in een vliegtuig?
{Mowl: op de wc denk ik. Maar wat heeft dat met dit kind te maken?}
Volgens mij doen onze buren dat ook met hun hummel.
{Mowl: en hummel blijft maar terugkeren?}
Doet me denken aan het kleine monster van hier naast.
Ik pleit voor een hi tech geluidsdemper, te bevestigen met riempjes of zo. Soort muilkorfje.
{Mowl: iets van een buttplug maar dan anders.}
Of als je weet dat je kleine niet van het oervervelende winkelen houdt, laat ze dan thuis bij een oppas. Vind dit een onverantwoorde reactie van de ouders om het kind op straat te zetten. Moet je persé je kleine meenemen en gaat ie blèren als een sirene, gewoon negeren, maar toch niet op straat zetten????
{Mowl: en datzelfde geldt voor honden en fietsen.}
Zet er dan een bakje bij denk ik dan bij mezelf.
Zodat omstanders er wat geld in kunnen gooien.
Think win-win!
{Mowl: Hollander.}