Klasse

Het heerlijke van eerste klas reizen in de trein is dat je er op de duur alle linkse intellectuelen in tegenkomt.
Renate Rubinstein(1929-1990)

Wij? Wij houden van reizen. Treinreizen. En dan mogen we graag een eersteklas-kaartje kopen.

Waarom? Och, daar kunnen we kort over zijn. In het algemeen zijn de eersteklas-coupés rustiger en zijn er de stoelen ruimer en comfortabeler. Maar het leukste van alles is nog wel het leedvermaak.

Het komt geregeld voor dat mensen plaatsnemen die duidelijk niet in dit bevoorrechte voertuig thuishoren. Dat zie je aan de kleren, het taalgebruik, de bagage desnoods. We stoten mekaar aan en verkneukelen ons, wachtend op de komst van de controleur. Na een vluchtige blik op het vervoerbewijs zal hij de schamele ‘2’ ontwaren en hen onverbiddelijk met de schande van de publieke afgang overladen.

Wij proberen dan steevast de beste plaatsen te bemachtigen, zodat we het beste uitzicht op het schouwspel hebben. Terwijl het reisgezelschap, dat zich zo-even nog koesterde in de gedachte van een luxueuze treinrit, al hun hebben en houwen oppakt en vertrekt naar een belendend vrachthok, walmend van de menselijke dampen, kolkend door de schreeuwende kinderen en bijeengepakt als een roedel legbatterijkippen, vermaken wij ons opperbest en nemen nog een broodje.

Heerlijk.

Hetzelfde scenario liet zich onlangs aanzien toen we ons westwaarts verplaatsten. We hadden een lentetoer gekocht, waarmee we getweeën voor een schappelijk prijsje eersteklas vervoerd zouden worden naar waar we maar heen wilden.

In ons rijtuig hadden we al snel de reizigers gespot die hoogstwaarschijnlijk ten onrechte gebruik maakten van deze ruimte. Je zag het zo: een beetje ordinair stel, met de verkeerde kleren aan en net iets te opgewonden om ontspannen plaats te kunnen nemen in deze poel van beschaving. We wachten met spanning op de conducteur, die al snel, in tweevoud, de coupé binnenkwamen. Zij controleerden de kaartjes. Ook die van het tweetal dat we al met stil hoongelach van de stoelen verwijderd zagen worden.

We waren geschokt toen hun vervoerbewijzen in orde bleken te zijn en ze de reis op die plek mochten voortzetten. We keken mekaar aan. Hoe konden we ons zo vergist hebben?

Inmiddels waren wij aan de beurt om onze kaartjes te laten zien.

“Wat is dat?” vroeg de conducteur, toen ik hem onze lentetoer liet zien.
“Dat is de lentetoer,” zei ik. “Meneer.”

De NS-medewerker schudde zijn hoofd en gaf mij het papiertje ongestempeld terug.

“Die is alleen geldig op zon- en feestdagen.” sprak hij. Verbijsterd bekeek ik het vervoerbewijs. Warempel, daar stond het. In kleine letters, maar toch: ‘Alleen geldig op zon- en feestdagen’.

Mijn hoofd werd rood. Ik begon te stotteren. Brrrr begon zenuwachtig heen en weer te schuiven.

[Verbeeldde ik het me nou of grinnikten die twee patjepeeërs daar?]

Standaard

9 gedachten over “Klasse

  1. Hahaha…

    Ik vind de eerste klas maar niks. De mogelijkheid om mijn 2e klas OV jaarkaart om te zetten naar een 1e klas OV is wel eens gevallen, maar voor mij hoeft dat echt niet.

    Al dat oude volk dat saai zit te zitten (sorry, niet jullie, maar kijk de volgende keer eens goed om je heen), gecombineerd met NS medewerkers die van hun baas 1e klas mogen rijden. De enige reden dat ik het leuk vind om door de 1e klas te wandelen is dat ik mij altijd weer ontzettend jong voel!! 🙂

  2. Hahaha…

    Ik vind de eerste klas maar niks. De mogelijkheid om mijn 2e klas OV jaarkaart om te zetten naar een 1e klas OV is wel eens gevallen, maar voor mij hoeft dat echt niet.

    Al dat oude volk dat saai zit te zitten (sorry, niet jullie, maar kijk de volgende keer eens goed om je heen), gecombineerd met NS medewerkers die van hun baas 1e klas mogen rijden. De enige reden dat ik het leuk vind om door de 1e klas te wandelen is dat ik mij altijd weer ontzettend jong voel!! 🙂

Laat een reactie achter bij rozebeerReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.