Kruk

Foto: Rick Kewal Gademann
Mensen die willen begrijpen wat democratie is, moeten minder tijd besteden aan Aristoteles in de bibliotheek en wat meer op het openbaar vervoer. Simeon Strunsky

Hij zuchtte – net als de kruk waar hij op viel.

“Nou heb ik het helemaal gehad,” startte hij, “met tweehonderdduizend besmettingen per dag en dertien miljoen zieken en tenminste een half miljoen doden, waarbij we de armen even niet meetellen omdat die niet naar een ziekenhuis durven te gaan, kwam daar zo’n kakmadam in de bus zonder mondkapje. Die had ze niet bij zich, zei ze.

“‘Dan mag ik u niet meenemen,’ zei de busschauffeur en ik dacht Yess! Gerechtigheid!

Hij leunde achterover zonder te vallen.

“Ik zag haar al staan, langs de kant van de weg, het stof van de bus nakijkend vol wroeging, maar ja,” – hij kwam weer overeind – “dan heb je altijd weer zo iemand die zegt: ‘O, ik heb er nog wel eentje over, hoor’.”

Hij draaide zijn hoofd en wreef bedenkelijk over zijn kin.

“Dat soort mensen,” schudde hij, met een wegwerpgebaar. De kruk zuchtte.

Standaard