Lek

fauteuil

Wat wij weten is een druppel, wat wij niet weten een oceaan. Isaac Newton (1642-1727)

“Druppel je misschien ’s ochtends op de fauteuil?” vroeg Brrrr.

“Hoe bedoel je?” vroeg ik fronsend.

“Nou, per ongeluk hoor. Als je, net uit bed, reikt om het licht aan te doen, bijvoorbeeld.” verklaarde Brrrr. “D’r zitten vochtplekken op de bovenkant van de rugleuning.”

“O, en dat zal de Kleine René dan wel weer hebben gedaan!”

“Het zou kunnen.”

“Het zal niet kunnen.” Nu was ik verontwaardigd. “Hij hangt daar wel te laag voor, hoor.”

“Misschien zwiept ie.” suggereerde Brrrr.

“Hij zwiept niet!”

“Okee, okee!” suste Brrrr. “Hij zwiept niet.” En, na een moment stilte: “Maar toch zijn d’r vlekken.”

[De kringen op de rugleuning waren onmiskenbaar aanwezig. De oorzaak onbekend. Maar ik ben het niet.]

Standaard

3 gedachten over “Lek

Laat een reactie achter bij MarloesReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.