 |
|
“O wat lief!” Brrrr haalde ’n lepel uit de vaatwasser. “Je hebt mijn lepel gebruikt.” Hij keek ’r vertederd bij.
“Huh?” deed ik. Ik had geen idee waar ie ’t over had.
“Mijn lepel.” herhaalde hij. “Toen ik gisterenavond moest werken en je voor jezelf spaghetti had gemaakt.”
“Ja?” Ik had nog geen sjoege.
“Toen miste je me zo erg dat je mijn lepel gebruikte.” Brrrr glom. “Aah.” zwemelde hij.
[“Is dat jouw lepel dan?” vroeg ik. “O ja, natuurlijk.” zei ik, toen ik me realiseerde welke kans ik hier geboden kreeg. “Natuurlijk.” Ik speelde een gemeende glimlach. “Lief hè, van mij?” lispelde ik.]
Een beetje een voorgekauwde hap, vind je niet?
{Mowl: maar hij heeft ’t wel geslikt.}
Hahahaha. Wij hebben gewoon een matchend bestek set. All the same.
{Mowl: dat dacht ik ook.}
Iets meer gebruik maken van die lepel dus:-)
{Mowl: vindt ie leuk.}
toooo cute
{Mowl: zo zijn wij.}