 |
|
Er stonden aardig wat mensen te wachten op het busstation. Vanwege de vakantietijd was de dienstregeling aangepast, wist ik. Het hypermoderne station had informatiezuilen, waarbij je alleen maar het lijnnummer in hoefde te drukken voor het laatste nieuws. Ik duwde op ‘2’.
“Buslijn twee rijdt het komende uur niet.” schalde een vrouwenstem over mijn hoofd.
Sommige mensen begonnen te vloeken. En enkeling trapte tegen een bankje. De meesten liepen weg.
Even later verscheen lijn twee.
“Het informatiesysteem doet het niet.” vertelde ik de buschauffeur bij het instappen.
“Ach gut.” zei hij terwijl hij mijn strippenkaart afstempelde.
[Ik heb het in elk geval verteld, dacht ik. De bus vertrok. Het was er rustig.]
Ik vind het wel goed dat zo’n busbedrijf zorgt voor een meevaller. Eerst melden dat de bus niet rijdt en dan stiekem toch rijden. Toch een klein feestje.
{Mowl: en dat voor maar enkele strippen.}
Het kan dus toch enorm handig zijn als zo’n informatiezuil het NIET doet. Zou het voor de trein ook werken?
{Mowl: daar hebben ze al jaren ervaring met het niet-verstrekken van informatie.}
hmmmm je had je ook breed uit voor de bus kunnen leggen, zodat ie niet zou wegrijden. Dat zou echt een teken van naastenliefde geweest zijn. Ik zou dat gedaan hebben hoor.
’t Is te zeggen, als het niet zou regenen…of ijzelen…ok, misschien ook niet als het zou sneeuwen, alhoewel in de sneeuw liggen best leuk kan zijn, als je warm aangekleed bent natuurlijk. Hmmmm zal ik hier maar ophouden?
{Mowl: weer aan de lijmtube gezeten?}