Loes

De mooiste gebakjes zijn niet steeds het lekkerst. Margaret E. Sangster

De mooiste gebakjes zijn niet steeds het lekkerst. Margaret E. Sangster

“Dag René.” zei het meisje van de banketbakker. Ik keek verbaasd.

Ik was bij de banketbakker omdat Tante jarig was en ik wilde aankomen met wat gebakjes. Het meisje van de bakker herkende mij en sprak me aan. Ik was verbaasd.

“Ken je mij?” vroeg ik daarom.

“Natuurlijk.” zei ze. “Ik had al gehoord dat je hier vaker langskomt.” Het werd er voor mij niet duidelijker op.

“Wie ben je dan?” durfde ik uiteindelijk te vragen.

“Loes.” zei het meisje van de bakker. Het zei me niet meteen iets.

“Loes?” vroeg ik daarom.

“Ja, Loes. Herken je me niet?” Ik wilde een stapje terugdoen.

“Nee.” zei ik ik in alle eerlijkheid. “Het spijt me.”

“Je nichtje.” klonk het, zowat verwijtend. Plotsklaps bracht ik er thuis.

“Ach, Loes.” herkende ik. “Werk jij hier?”

“Al bijna vijf weken.” knikte ze.

[Pas vijf weken, bedacht ik me later. Daarom kreeg ik geen korting.]

Standaard

Een gedachte over “Loes

Laat een reactie achter bij peerReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.