|
Er was een muzikant op televisie. Brrrr kende de tekst en zong mee. Ik zette het volume harder. Brrrr stopte.
“Jij kunt het ook gewoon zeggen als je me vals vindt zingen.” zei hij. Ik schrok.
“O nee.” wierp ik tegen. “Zo is het niet. Ik vind het gewoon ook een mooi liedje.”
Brrrr leek niet helemaal overtuigd.
“Bovendien.” zei ik om hem over de streep te trekken, “Als je hem -” – ik knikte naar de beeldbuis – “vergelijkt met jou, zing jij toch bijna het mooist.”
“Zo is het maar net.” zei Brrrr.
[Af en toe een complimentje heeft ie wel verdiend. Ik ben er dan ook niet te beroerd voor.]
Bijna…
{Mowl: het zijn de details.}
Het is wel op eieren lopen, zo nu en dan, daar…maar je toont je een ware meester!
{Mowl: ach, hij was er blij mee.}