Ik ben de man van deze tijd. Brrrr hangt meer naar vroeger.

Electronische gadgets zijn mijn ding. Als iets een stekkertje heeft, zegt Brrrr, dan moet ik het hebben. Nu is dat niet waar � uiteindelijk prefereer ik draadloze spulletjes.

Dat neemt niet weg dat er nogal wel es smalend wordt gedaan over mijn passie. Brrrr snapt niet wat er nou zo leuk is aan lcd, wifi, mp3 of thx. Sterker nog: hij heeft geen idee waar deze afkortingen voor staan.

Hou me ten goede – dit is volstrekt geen diskwalificatie van hem. Integendeel, het is één van zijn charmes. Waar vind je nog een man die twee keer per jaar zijn horloge afstaat om ‘m op de juiste tijd te laten zetten? En daarbij kan ie ook nog es geweldig koken. (Heb ik het daar al wel es over gehad? Dat ie zo lekker kan koken?)

Helemaal strikt in de leer is Brrrr echter niet.

Als ik thuiskom van mijn werk vind ik hem steeds vaker achter de computer. Kaarsjes aan, glaasje wijn erbij, en loggen maar.

-“Ah, mag ik even – ik moet nog een rekening betalen.” lieg ik dan.
-“Even dan.”

En dan controleert hij of ik niet meer ga doen dan dat. En vervolgens confisceert hij mijn appeltje weer.

-“Heb je die-en-die’s log gelezen?” durft ie dan nog te vragen. Nee! Natuurlijk niet! Jíj zit toch achter de computer! Grmbl. We hebben gewoon een tweede nodig, denk ik.