Ik kon er meespelen met de loterij of boeken kopen en tijdschriften, maar ik kwam er een pakje ophalen. De winkelier werd afgeleid door een klant bij de deuropening.

“Kan ik u helpen?” riep hij hem toe.

“Ik wacht alleen,” zei de man.

“Dat mag u buiten doen,” zei de winkelier, “en jullie?” Hij had het tegen twee meisjes die een wenskaart uitzochten. Ze draaiden zich om naar de man.

“We kijken alleen maar, meneer,” zei de ene.

“Eruit,” zei hij, “allemaal. Het is niet de bedoeling dat we in deze tijd van corona uitgebreid gaan rondneuzen. Maak een keuze of ga naar buiten.”

De meisjes keken elkaar aan en volgden de klant die al was weggelopen.

De winkelier wendde zich tot mij. Hij glimlachte moeizaam.

“Uw pakje, meneer,” zei hij. Hij deed zijn best zijn zenuwen te bedwingen. Ik glimlachte terug.

“Doe me ook maar zo’n lot,” zei ik.