Onze werkelijke behoeften liggen binnen een klein bestek. Winston Churchill

De man had zich goed voorbereid. Bij de supermarkt op het treinstation had hij een maaltijdsalade gekocht en een klein flesje wijn. Daarmee installeerde hij zich op een zitplaats aan de andere kant van het gangpad.

Uit zijn jaszak diepte hij een Zwitsers zakmes op. Ik vermoedde dat hij dat zou gebruiken als een soort van mes en vork. Maar in plaats van bestek, schoof hij een schaartje uit, waarmee hij het deksel van de slabak open knipte. Daarna husselde hij met zijn vingers de tomaten, rucola en feta (of wat het was) door elkaar.

Dan schroefde hij het flesje open en zette het aan zijn lippen. Hij draaide het weer toe, klemde het op het klaptafeltje en begon – nog steeds met blote handen – zijn salade op te eten.

Onderwijl keek hij naar buiten hoe het landschap aan hem voorbij gleed.

Toen dat alles bleef, keek ik met hem mee.