Magisch realisme

kerstvogel

Gewenning maakt het gebrek mooi, dat wij van jongs af hebben gezien. Christian Fürchtegott Gellert (1715-1769)

Voor een etalage van een wicca-winkel stonden een bejaarde moeder en haar dochter van middelbare leeftijd.

Voor wie niet weet wat ‘wicca‘ is: denk aan heksen, hocus-pocus en hunebedden. Zwarte kleding, ernstige, zo niet mysterieuze blikken en een gedragen loop. Alsof de geheimen van het leven zich hebben geopenbaard, zeg maar.

De twee dames keken naar een jurk: fladderig zwart en bezet met, ongetwijfeld geneeskrachtige, kristallen. De etalagepop droeg een amulet met een pentagram.

“Dat zou best iets voor mij zijn.” zei de dochter, terwijl ze de arm van haar moeder vasthield. De moeder zei niks.

“Nee, echt.” zei de dochter, alsof ze was tegengesproken. “Ik heb daar altijd wel iets van gevonden.”

Langzaam draaide het tweetal om. Ze liepen van me vandaan.

[Ik heb het gezicht van de moeder niet gezien. Maar ik durf te wedden dat haar gelaatsuitdrukking het best was te omschrijven met ‘berustend’.]

Standaard

5 gedachten over “Magisch realisme

  1. Vervolgens maakte bejaarde moeder een afspaak met meneer de dominee. Diezelfde avond nog lag dochter lief aan het bed gebonden en prevelde meneer de dominee zijn duiveluitdrijvings gebeden. Hihihihi

    {Mowl: met draaiende hoofden en groene kots?}

  2. Bee schreef:

    Kleding kopen met moeders zorgt te vaak voor monologen van één der partijen die in de loop van de oratie uit balans raken…

    {Mowl: nu is een moeder-dochterrelatie vaker moeizaam.}

  3. Kitty (Sarjenka) schreef:

    Wicca is GEEN hocus pocus en hunebedden en volgens mij ook niet persé zwarte kleren en ernstige blikken; het heeft alles te maken met respect voor elkaar en de natuur!… 😀

    De essentie van wicca is gewoon net als elk ander geloof: goed voor je medemens zijn en respect voor al het leven op aarde. Alleen gaan Wiccans – gelukkig – nog een stapje verder: doe wat je wilt zonder daarmee een ander te schaden. Ik heb me jaren terug in Wicca verdiept, maar aangezien ook Wicca een religie is, kan ik er weinig tot niets mee.

    Mijn motto is: ik mag doen wat ik wil en ervan genieten. Dat is een spreuk die ik ooit heb moeten bedenken en die me helpt om met de schuldgevoelens om te gaan die ik als mens heb. Klinkt wel zwaar trouwens, zo op de vroege ochtend HAHA

    {Mowl: gelukkig lees ik dit pas ’s avonds.}

Laat een reactie achter bij SteveReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.