Makkelijk

Zelfkennis is als een ziekenhuisbed, proper maar pijnlijk. Oskar van der Hallen

“O nee,” wimpelde ze vastberaden, “ik ben helemaal niet van de literatuur. Geef mij maar de makkelijke boekjes.”

“Nou, makkelijk,” sputterde ik, “het valt nog echt niet mee om zoiets te schrijven, hoor.”

Ze schudde haar hoofd.

“Dat geloof ik best,” zei ze, “maar daar gaat het niet om. Kijk,” zei ze, terwijl ze een voorbeeld omhoog hield – het ging over een ziekenhuis, als ik het goed zag, en een gebruinde dokter met ravenzwart haar, “dit leg ik zo weg, maar echt goede boeken,” – ze legde de nadruk op goede – “daar blijf ik in lezen. Een vriendin leende me er laatst een,” – ze slikte – “nou, daar kon ik dus niet mee stoppen. Ik geloof dat het half vijf in de ochtend was voordat ik hem uit had. Ik was de hele volgende dag kapot.”

De herinnering deed haar rillen.

“Nee hoor,” wist ze, “alleen nog maar makkelijke boeken voor mij.”

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.