Jouw sma, mijn sma

De taal is een handschoen die strak om de huid van de inhoud getrokken is. Godfried Bomans

“Die Rodrigo speelt overspel.” zei de Antilliaanse jongen. Hij zat in de trein tegenover een Marokkaan. “Ik heb het zijn sma gezegd, een kankermooi chickie. Ik zei dat ze moest uitkijken voor Rodrigo.”

De Marokkaan dacht even na.

“Maar jij gaat toch ook vreemd?” zei hij.

De Antilliaan reageerde verontwaardigd.

“Da’s wat anders.” meende hij. “Mijn sma weet van niks!”

Daarmee was in eerste instantie genoeg gezegd. Toen bedacht hij zich iets en leunde voorover naar de Marokkaan. De Antilliaan hield zijn hoofd schuin en kneep een oog dicht.

“Toch?”

[De Marokkaan wist niet goed wat te zeggen. Dus zei hij niks.]

Standaard

4 gedachten over “Jouw sma, mijn sma

  1. Ik blijf het prachtig vinden hoe de ‘allochtonen’ zich razendsnel aanpassen aan de Nederlandse normen en waarden.

    {Mowl: een beetje onaangepast is ook niet verkeerd, hoor.}

Laat een reactie achter bij Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.