Hij had zijn vaccinatie al gehad. Thuis. Omdat hij er de leeftijd voor had en onvoldoende mobiel was.

“Maar mijn bovenbuurman niet,” vertelde hij, “die is weliswaar helemaal blind, maar redt zich verder prima. En daarom moet hij naar de huisartsenpost voor een spuit. Ik heb aangeboden om hem te brengen – ik rijd nog steeds mijn autootje – maar dat ging niet.

“‘Nee,’ zei hij, ‘ik mag niet met iemand meerijden. Ik neem wel een taxi. Dat ben ik gewend’.”

De man schudde zijn hoofd.

“Maar nu komt het,” zei hij, “als hij daar dan is, moet hij wachten op zijn beurt en daarna nog een kwartier om te zien of hij geen allergische reacties krijgt. En daarna kan hij pas weer worden opgehaald. Die man is er de hele dag mee bezig.”

Hij keek me verontwaardigd aan.

“En dat terwijl ze hem gewoon hier in het gebouw hadden kunnen prikken.”