Moderne tijden

loeder

Zijn kinderen kan men beter een goed geweten nalaten dan geld. Plato (428-347 vGT)

Het is niet mijn gewoonte om het hier over politiek te hebben. Maar er moet me iets van het hart. Ik begrijp iets niet.

Ik las in een vakbondsblad een artikel over de kosten van de kinderopvang. Een moeder vertelde, dat ze elke maand ruim negenhonderd euro betaalt om haar twee koters twee dagen in de week buitenshuis te hebben. Op die manier kon zij lekker gaan werken. Ze was de eerste om toe te geven, dat haar inkomen net voldoende is om de cr̬che te betalen. Gelukkig springen het Rijk en haar eigen werkgever bij Рanders waren de lasten helemaal niet op te brengen.

Nog een keer.

De moeder wil dus werken, maar kan dat niet omdat ze kinderen heeft. De nodige kinderopvang wordt meegefinancierd. Zo kan de moeder wel een betaalde baan nemen – voornamelijk voor haar eigen plezier, want ze houdt er geen cent aan over. Op hetzelfde moment zit er iemand anders thuis, die het werk kan doen dat nu de moeder doet. Hij of zij krijgt een uitkering.

Iets klopt hier niet.

[Misschien ben ik van een generatie, die het verleden hopeloos romantiseert. Maar ik ben blij dat ik thuis ben opgegroeid, waar altijd één van mijn ouders aanwezig was.

Voor mijn broer en mijn zus was kinderopvang echter wel wenselijk geweest. Maar dat is een ander verhaal.]

Standaard

8 gedachten over “Moderne tijden

  1. Weet je wat ik erg vind. In het nieuwe zorgstelsel (allemaal 1 pot nat) zijn kinderen gratis meeverzekerd. Kan ik verdomme gaan betalen voor kinderen van andere mensen. Die wilden ze toch zelf. Waarom moet ik daar dan zonodig voor betalen? Kutkinderen.

    {Mowl: ik had het niet beter kunnen verwoorden.}

  2. Ah, vandaar dus. Zowel jij als de mevrouw hadden blijkbaar een goede reden om de buurt-Chinees te bezoeken! Heb je de serveerster ook jouw reden gemeld?

    {Mowl: nee.}

  3. Dankzij de moeder hebben er ook mensen in de kinderopvang werk. Ik vind het alleen zo raar hoe de constructie werkt. Waarom hebben mensen die werken geen recht op kinderopvang, zodat het geld dat ze extra verdienen ook ten goede komt van de koopkracht en daarmee de economie. Want wanneer mensen meer te besteden hebben, wordt er meer geld uitgegeven aan luxere artikelen. Dat levert direct weer werk op omdat de bedrijven meer moeten produceren, vervoeren en afzetten. Het gaat beter met winkels. Meer winkeliers kunnen een zaak open houden tegen normale prijzen. En het gaat weer beter met de economie…

    {Mowl: getalsmatig zal het aantal mensen dat werk vindt door de kinderopvang behoorlijk wat kleiner zijn dan het aantal mensen dat erdoor een – meestal tweede – baan vindt.}

  4. Marcel schreef:

    Je kunt het ook zo zien dat deze moeder, door 2 dagen in de week te werken, haar kennis op peil houdt. Dit scheelt ook weer een duur reïntegratietraject wanneer zij, als de kinderen groot zijn, weer aan het werk moet.
    Bovendien is het voor de kinderen misschien nog niet eens zo slecht. Zeker als er maar 1 kind is, kan een kinderopvang ook bijdragen aan de opvoeding van een kind. Dan leert hij of zij tenminste ook nog dat er zoiets is als delen en samen spelen.

    {Mowl: rekensommetje. De moeder betaalt eenderde. Dus tweederde wordt door anderen opgebracht – da’s bijna tweeduizend per maand. Een reïntegratietraject kost maximaal vijfduizend euro. Na drie maanden is de kinderopvang dus al duurder dan een traject. Over het opvoedkundig aspect heb ik (ook al) geen oordeel.}

  5. linette schreef:

    Ik snap de keuze van kinderen niet, wanneer je ze de hele dag uitbesteed en ze s’avonds alleen nog maar in bed hoeft te stoppen. Ook ik ben van de ouderwetse en vind waar je voor kiest daar moet je ook zelf voor zorgen. Want nu zitten op zondag de kinderen zich af te vragen of papa of mama het vlees gaat snijden!

    {Mowl: ik heb de wijsheid niet in pacht, maar opvang door de eigen ouders lijkt me geen slecht idee.}

  6. “Op hetzelfde moment zit er iemand anders thuis, die het werk kan doen dat nu de moeder doet. ”

    Of dat in alle gevallen zo is vraag ik mij toch af. Stel je dus voor dat de moeder dan maar thuis moet blijven om de werkeloze het werk te gunnen? De werkeloze zou ook kunnen oppassen op de kinderen!

    Toen ik vroeger klein was, werkte mijn moeder parttime. In de tijd dat ze niet thuis was, paste mijn oma of onze schoonmaakster-cq-kinderoppas op ons. Dat heb ik altijd een mooie oplossing gevonden!

Laat een reactie achter bij linetteReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.