Gisteren was het moederdag. ‘k Weet: een supercommerciële feestdag, zonder enige historische achtergrond waarvan gelukkig bekend werd (vorige week) dat steeds minder mensen het zien zitten.

Behalve de moeders.

Dit jaar moesten we kiezen: de mijne of de zijne. Het werd dus bbq’en bij de zijne. En daarmee verwaarloosden we de mijne.

Dan moet er wel met repercussies worden gerekend.

En inderdaad: Brrrr is ziek.

[Mijn friends at work, Jaber en Alvi, hebben dit relaas gelezen. Van hen moet ik jullie laten weten dat zij de afgelopen week met klem hebben geprotesteerd tegen de nodeloze verwaarlozing van mijn moeder, gisteren. En dat zij er alles aan hebben gedaan dat wij ook haar met een bezoekje zouden vereren. En dat het geheel aan mij te wijten is, dat dit niet is gebeurd. Ze spreken schande over me. Waarvan akte.]