T. komt van het buitenland. Er is veel meer wel-buitenland dan niet, dus het is begrijpelijk dat ze onze taal minder beheerst. Om haar thesaurus te vergroten leest ze de financiële bijlagen van de dagbladen. Daarbij komt ze soms haar nog onbekende woorden tegen. Als ik er ben mag ik ze uitleggen.

“Wat is recessie?” vraagt ze dan bijvoorbeeld. Of: “Wat is bankroet? Wat zijn debiteuren? Probleemleningen? Wat is TOZO? De NOW? Wat is een molensteen?”

Ik ben geen econoom, ik weet niks van geld, dus T. moet meestal even wachten tot ik het antwoord heb opgezocht. Ze ziet aan mijn fronzen dat het niet makkelijk is. Maar molensteen wist ik.

Ze knikte.

“O ja,” begreep ze, “dat is als een koe graan maalt tussen twee stenen. Heel zwaar.” Ze trok er net zo’n moeilijk gezicht bij als ik steeds doe.

“Juist,” zei ik. Van koeien weet ik ook niks.