 |
|
Bij het naderen van het station zag ik een loods in brand staan. De vlammen likten aan de bomen ervoor en de wolken trokken een inktzwaar spoor richting het stadje.
De conducteur klonk toen de trein vaart minderde.
“Het volgende station is…” – hij stopte dramatisch.
‘Och mij,’ dacht ik, ‘Nu gaat ie zeggen dat door de rookontwikkeling het station onbereikbaar is. Dat we, vanwege een dreigende mileuramp, niet verder kunnen. Dat we de nacht hier moeten doorbrengen.’
En dat terwijl Brrrr een fantastische lasagne in de oven had staan.
De meisjes op het balkon hadden die gitzwarte gedachten niet.
“Zutphen!” gilden ze enthousiast. De conducteur leek het gebrul te hebben gehoord.
“Ja, mensen, Zutphen!” jubelde de stem.
[Met gemengde gevoelens constateerde ik een vlekkeloze aankomst. Een evacuatie was eigenlijk veel spannender geweest.]
Ik wist niet dat je zo’n sensatiezoeker was 😉
{Mowl: de sensatie zoekt mij.}
Uiteindelijk kwam de rook gewoon van Brrrr die de lasagne aan laten branden. Of niet?
(Kan trouwens bij de naam van je levensgezel niet helpen om steeds aan die kast te denken die ik aan ga schaffen)
{Mowl: brrrr bergt best.}
Gaat het een keer goed, is het weer niet goed. Zo gedeformeerd door je weblog?
{Mowl: ik ben gewoon verknipt van mezelf, hoor.}
tjee, jammer genoeg inderdaad geen spannend verhaal over een evacuatie….Maar was de lasagne lekker??? (domme vraag, alles wat Brrrr klaarmaakt is lekker)
{Mowl: je geeft het antwoord zelf al.}