Koffieman stond op ’n stoel en reikte met z’n mobiel in de lucht. Hij vloekte.

“Geen bereik.” kreet ie. “Verdomme.”

“Wie moet je bellen, dan?” vroeg Slankste.

“De bioscoop.” zei Koffieman. “Ik wil kaartjes reserveren voor de Tovenaarsleerlingfilm.” Koffieman was serieus: ter voorbereiding had ie de laatste vier delen nog es bekeken.

“Maar da’s hier dichtbij.” zei ze. “Wat is d’r mis met je voetjes? Of ben je incapabel?” Koffieman gromde maar wat. Hij stapte van de stoel. Slankste roerde door d’r cappuccino.

“Mag ik misschien wat suiker?” vroeg ze. “Die fijne, graag.” Werktuiglijk deed Koffieman ’n greep. Dan bedacht ie zich en wendde zich met ’n grote grijns naar Slankste.

“Wat is d’r mis met je handjes.” zeidie, voor ie d’r ’t pak toewierp. “Of ben je incapabel?”