Ze had het gelezen en contact met mij gezocht.

Dat is mijn vriendin, schreef ze, wat is er precies gebeurd?

Ik vertelde haar wat ik wist van het ongeluk dat ik voor mijn ogen had zien gebeuren. Hoe haar vriendin op de fiets geschept werd door een scooter en op de grond was gevallen. Hoe het eerst nog mee leek te vallen. Tot ik het bloed had gezien.

Ze ligt nu in coma, reageerde ze, en haar hersenen zijn beschadigd.

Ik wenste haar sterkte en ze schreef terug dat ze hoopte dat haar vriendin ooit mijn stukje zou kunnen lezen.

Daarmee sloten we het gesprek af.

Tot zaterdag. Ik stond op het punt om naar een feest te gaan, toen ik een bericht van haar kreeg.

Joke is overleden, schreef ze. Het was een korte maar doeltreffende boodschap.

De vrouw die ik nooit had gekend had ineens een naam gekregen.