Nakijk-jongen

beeldje
Onschuld is niet romantisch maar gewoon een gebrek aan kennis. Anita Brookner (1928)

We moesten even wachten. Auto’s reden in lange tritsen af en aan en ’t zag d’r niet naar uit dat we snel zouden kunnen oversteken — maar dat was niet erg.

’n Jongen fietste voorbij, zo’n Zomerjongen, ’n Nakijk-jongen zogezegd. Afijn, dat deden we dan ook, allebei: de jongen nakijken. Onze hoofden draaiden en we staarden. En omdat ’t warm was had ie geen haast. Wij ook niet.

Ik schrok van de claxon die ik ineens hoorde. ’t Was ’n chauffeur die was gestopt om ons door te laten. Ik zwaaide om ‘m te bedanken.

“Kom.” zei ik tegen Brrrr, die nog steeds naar ’n steeds kleiner puntje keek. “We kunnen oversteken.”

“Mmm.” zei Brrrr. En hij volgde.

[Voorlopig duurt de zomer nog wel. D’r komen nog zat Nakijk-jongens langs.]

Standaard

2 gedachten over “Nakijk-jongen

  1. Ik ben er ook niet heel teleurgesteld over dat ’t weer rokjesweer is 😉
    (en dat ik juist nu steeds lekkerder in m’n vel zit :-))

    {Mowl: ‘k wist niet dat je rokjes draagt. Moet kunnen.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.