Neergang

parels

Je wordt geboren, je leeft een tijdje, je begrijpt er geen bliksem van en je gaat dood.
Belcampo (1902-1990)

Ik denk soms over de dood. Nou ja – soms: dikwijls. Met mij kun je lachen.

Meestal deert mij deze onvermijdelijke eindbestemming niet. Dan besef ik, dat ik me ook niks herinner van de tijd vóór dit leven. Wat zou ik dan bang moeten zijn voor de fase erna?

Maar soms wordt het me wat somber te moede. Dan verzink ik in gepeins. Soms zal iemand me proberen op te beuren. Meesttijds vergeefs, overigens.

“Wie weet begint er na het sterven wel een heel nieuw leven!” probeert hij of zij me op te monteren.

Ik kijk hem of haar aan en voel me zo mogelijk nog triester.

“Dat is juist het erge!” zeg ik dan, “Een nieuw leven te moeten beginnen waarin ik alles ga vergeten!”

[Ik verkeer niet altijd in zo’n moedeloze stemming, hoor. Soms ben ik ook blij met de dood.]

Standaard

2 gedachten over “Neergang

  1. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » Het stukje met de hagelslag

  2. Je kunt ook gewoon proberen te genieten van het leven en de dood als een gegeven beschouwen. Je zou dan kunnen proberen om meer te halen uit de dagen die je nog wel samen hebt, in plaats van stil staan bij een mogelijk einde.

    {Mowl: ik kan het soms niet helpen.}

Laat een reactie achter bij TwotoneReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.