Misprijs nooit een banaal drama, er kan muziek in zitten, dan is het een melodrama. Johan Anthierens

De deuren hadden ze opengezet en het volume voluit, zodat ik de reggae-muziek voelde en hoorde, ruim voordat ik langs hun huis liep. Daar zag ik de vader met de handen in de lucht dansen in een singlet dat gespannen diens embonpoint verhulde, terwijl de moeder gebukt in haar trainingspak met de handen het kleed van de keukentafel afveegde en de zoon evenzo iets op de vloer aan het zoeken leek. Ze lachten allemaal.

De moeder pakte de handen van de vader en tilde de zoon van de grond. Gedrieën draaiden ze door de kamer.

Het was vrolijk en de wereld mocht het weten.

Toen ik even later terug langsliep was de gekende rust teruggekeerd. De deuren waren weer gesloten en de muziek gedempt. Het drietal zat weer aan de keukentafel, zoals ik het gewend was, en rookte een sigaret en dronk bier uit een blikje.

Ze zwegen heel hard.