 |
|
Afgelopen vrijdag was Matijn jarig. Matijn is de beste nieuwslezer van de Grote-Mensen-Radio. We zijn fan van ‘m. Bijna hadden we hem al een keer in levende lijve ontmoet, maar toen ging die Mini Weblog Meeting niet door. Moeten we Fred ook nog onder z’n neus wrijven.
Maar goed.
Op z’n webstek liet Matijn horen wie hem allemaal op zijn voicemail gefeliciteerd hadden. Ik kende er niks van en na twee bellers gehoord te hebben vond ik het welletjes. Dat schreef ik ook bij hem: dat ik het na de tweede beller welletjes vond.
‘Ping‘ deed korte tijd daarna de computer. Ik had een nieuw berichtje in mijn postbus. Ik zag het meteen: van Matijn-zelf. Met versnelde adem opende ik het berichtje.
Matijn vond het jammer, dat ik zo snel was afgehaakt. Want zijn vrienden waren best leuk. En lief.
Toen kon ik niet anders dan de vociemail van Matijn afluisteren. En inderdaad: de mensen die hem een goede verjaardag wensten waren mensen met best wel een warm hart.
Ik trok de stoute schoenen aan en schreef hem dat terug. En ik voegde eraan toe dat ik ook best wel iets had willen zeggen op zijn voicemail – maar ja, ik heb z’n nummer niet.
‘Ping!’ deed even later de computer. Een boodschapje van Matijn-zelf. Met z’n telefoonnummer. En de instructie om op een onverwacht moment te bellen. Want dan pakt ie niet op en kan ik z’n antwoordding inspreken.
[Ik ben nog een beetje huiverig om te bellen. Wat zeg je tegen een Bekende Stem? En sluit je altijd af met de weersverwachting?]
[audio:http://www.matijn.nl/media/verjaardagsvoicemeeltjesja.mp3]
Goede suggestie van Paul! Doen!
En dan maar hopen dat Matijn deze ook snel op zijn log zet! (wat zal dat een hoop emoties gaan oproepen)
{Mowl: dat denk ik ook.}
Je kunt altijd nog een verlaat verjaardagsliedje voor hem zingen!
aldus.
{Mowl: heb je mij wel es horen zingen?}