Wat is dat toch? Het lijkt wel alsof ons geen rust wordt gegund.

Eergisteren kwamen Merle (zie foto) en d’r vriend Roel op bezoek. Brrrr had – uiteraard – heerlijk gekookt en ik – ach, ik kan er altijd heel goed bijzitten. Of nee, ik heb wel een constructieve bijdrage geleverd: of twee, zelfs. Ik heb de vuile vaat in de vaatwasser gedaan en tot het eind van de avond de glazen bijgevuld.

We hadden rosé ingeslagen. Het is nu namelijk rosé-seizoen. (Het is in onze optiek bijna àltijd rosé-seizoen, nu ik er zo over nadenk.)

Merle en Roel zijn kunstenaars. Roel vooral op het audiovisuele vlak. Hij maakt videofilms en fotografeert. (Brrrr heeft meteen een foto van hem weten los te krijgen. Roel had al meteen iets op het oog. Ben benieuwd.) Merle is meer een schilder, hoewel ze ook goed met de moderne technieken overweg kan.

Het werd laat – maar het was leuk.

Gisteren hadden we afgesproken met Nancy en Michael, onze buren. Ze zijn de ouders van Ruben, je weet wel, het inmiddels vijfjarige buurjongetje waar Brrrr een tijd oppas voor was.

De tafel was gedekt met allerlei heerlijke hapjes. Verschillende worsten, tonijn in zongedroogde tomaten, kaasjes, brood, diverse salades. Later kwamen nog de spinazie-tortilla en warme gehaktballetjes erbij.

Nancy en Michael hadden rosé ingeslagen. Ook voor hen is het een groot deel van het jaar rosé-seizoen. Gelukkig hoefden we niet ver te lopen.

Het was laat geworden – maar het was leuk.

Zo straks moeten we verder op onze weekend-expeditie. Naar de Saksen-Weimarkazerne. Daar is open dag. De kazerne, misschien weet je dat nog, is tegenwoordig bevolkt door kunstenaars van zeer verschillende aard. Je kunt er kijken naar kunst – en het kopen, natuurlijk. Maar er is ook een restaurant.

Daar zullen ze ook wel rosé hebben. Het is bijna altoos tijd voor rosé.

(Alhoewel Brrrr al mompelde er voor vandaag vanaf te zien. Misschien wordt het weer tijd voor maandag. Dan hebben we weer een hele week om bij te komen. En, oi! dan komt het volgende weekend er alweer aan.)