“Sorry dat ik te laat ben, maar ik ben met de trein gekomen.”
“Okee.”
“We hebben een hele tijd stilgestaan in the middle of nowhere, waardoor ik mijn aansluiting heb gemist.”
“Okee.”
“En toen sprong d’r ook nog es iemand voor de locomotief.”
“Okee.”
[Zo’n moderne walkie-talkiedialoog lijkt bijzonder onverschillig en apathisch. Maar in werkelijkheid is het een teken van de hedendaagse betrokkenheid. Dat je het maar weet.]
Ben een boek aan het lezen en ik schreef dat het las als een trein. Ik moet mijn mening herzien. Het leest sneller dan een trein. Dat is een feit dat zeker is.
{Mowl. okee.}
Die quote van Einstein vind ik best pittig. Kan me iemand me even helpen bij de interpretatie en de vertaling ervan naar de dagelijkse levenspraktijk?
{Mowl: zelf dacht ik aan ‘Niet moeilijk doen, ook al is iets ingewikkeld’.}
Het effect van voor de trein springen gaat grotendeels verloren alstie stilstaat.
{Mowl. ja. En?}
Dat er iemand voor de locomotief springt; okee.
En dat je er dan een foto van maakt; tja, ieder zijn ding…
Maar dat je die foto dan ook nog bij dit stukje plaatst………..
{Mowl: het is puur een illustratie.}