De hond is het symbool van trouw. Maar we houden hem wel aan de lijn. Imre Sövény

De twee waren minnaars, dat was duidelijk – voor een korte of een lange toekomst, dat moest nog ingevuld, maar de manier waarop ze elkaar aanraakten en stiekeme zoentjes gaven wees zonneklaar uit dat ze elkaar nog maar net hadden ontdekt. De jongens dronken ijsthee en rookten een sigaret uit hetzelfde pakje. Hun handen bleven steeds binnen bereik en schampten zo nu en dan, waardoor de ogen gingen stralen en bekeken en ontweken. De zon scheen op het stel. Het was weer voor verliefde mensen. Vertederd keek ik naar de beide knapen.

Zo was ik ook ooit, dacht ik.

De beide jongens zeiden wat tegen elkaar en stonden op. Hand in hand liepen ze weg. Ik staarde ze na, zolang het kon.

Ze hebben niet betaald, dacht ik.